بایگانی نویسنده برای: Fooladgar

حل‌کننده‌های المان محدود آباکوس ابزارهای قدرتمندی هستند که به مهندسان در شبیه‌سازی سازه‌ها کمک می‌کنند تا رفتار واقع‌بینانه آنها را تحت شرایط بارگذاری مختلف تعیین کنند. مدل‌های المان محدود واقعاً جالب، رفتارهایی را نشان می‌دهند که می‌توانند چالش‌هایی را برای روش حل غیرخطی مورد استفاده در آباکوس/استاندارد ایجاد کنند. کاربر آباکوس ممکن است نتواند یک مدل رضایت‌بخش آباکوس/استاندارد برای این موارد بسازد، مگر اینکه از تکنیک‌های اشکال‌زدایی مسائل همگرایی آگاه باشد. این گفتگوی فنی برای کاربران آباکوس/استاندارد که می‌خواهند استراتژی‌های اشکال‌زدایی را یاد بگیرند، جالب خواهد بود.

برخلاف روش‌های المان محدود با وضوح بالا، یکی از نقاط قوت مدل‌های سیستم چندجسمی، توصیف سیستم‌های مکانیکی پیچیده با تعداد نسبتاً کمی از درجات آزادی است که منجر به تلاش محاسباتی کم می‌شود. این امر برای تجزیه و تحلیل انواع مختلف طراحی ضروری است. از این رو، ادغام مدل‌های ساختاری ساخته شده در Abaqus در مدل‌های سیستم چندجسمی Simpack نیاز به استفاده از تکنیک‌های مدل‌سازی مرتبه کاهش‌یافته دارد. سطوح مختلف دقت مدل‌سازی، تعادل بهینه بین زمان محاسبه و عمق نتایج حاصل را ممکن می‌سازد. این تکنیک‌ها

​​​​​​​​​ تکنیک‌های المان محدود معمولی را ناکارآمد یا حتی غیرممکن می‌کند. المان‌های واشر به کاربران Abaqus اجازه می‌دهند تا بر این مشکلات غلبه کرده و سازه‌هایی را که حاوی واشر هستند، به طور موثر شبیه‌سازی کنند. میرایی واشرها در شبیه‌سازی‌های دینامیکی و انتقال حرارت از طریق ضخامت می‌تواند گنجانده شود. شرکت‌کنندگان مروری بر انواع المان واشر، نحوه تعریف رفتار واشر بر اساس منحنی‌های فشار/بسته شدن و چند نمونه از کاربردهای المان واشر را مشاهده خواهند کرد. از هر کسی که نیاز به مدل‌سازی با واشر دارد، دعوت می‌شود در این کارگاه شرکت کند.

معمولاً پذیرفته شده است که “هرچه بهتر، دشمن خونی خوب است” (مونتسکیو)، ضرب‌المثلی که به صورت عددی توسط اصل پارتو به کار گرفته می‌شود. در مهندسی، باید تلاش کرد تا با کمترین تلاش به بیشترین نتیجه دست یافت و زمان و سودآوری را برای بهبود بی‌مورد یک طرح “خوب” هدر نداد. شاید یک نمونه بدنام از این، راکتور RBMK باشد که در چرنوبیل استفاده می‌شود – مفهومی قدرتمند، مینیمالیستی و مقرون به صرفه – اما به طور غیرمعمول ناپایدار و کنترل آن دشوار است. نمی‌توان گفت که آیا فاجعه زیست‌محیطی و انسانی که در ۲۶ آوریل ۱۹۸۶ رخ داد، مستقیماً ناشی از کاربرد پرشور اصل پارتو بوده است یا خیر. آنچه می‌توان با اطمینان گفت این است که طرح می‌توانست “بهتر” باشد (NIKIET).