مدل‌سازی تماس (روش تماس عمومی) – بررسی اجمالی

قیدهای تنگ (Tie Constraints) در Abaqus

قیدهای تنگ (Tie Constraints) ابزاری قدرتمند در Abaqus هستند که برای شبیه‌سازی اتصال قوی و دائمی بین دو ناحیه از مدل به کار می‌روند، به‌ویژه زمانی که دو قسمت چسبیده‌اند، پرچ شده‌اند، جوش داده شده‌اند یا با روش‌های مشابه به هم متصل شده‌اند.

۱. ماهیت و عملکرد قید تنگ

• هدف: شبیه‌سازی اتصالی که می‌تواند بارهای مکانیکی، حرارتی، فشارهای سیال و پتانسیل‌های الکتریکی را منتقل کند.
• روش عملکرد: هر گره (Node) روی سطح برده (Slave) به حرکت نزدیک‌ترین گره روی سطح اصلی (Master) محدود می‌شود.
• درجات آزادی: این محدودیت، درجات آزادی انتقالی و چرخشی گره‌های برده را حذف کرده و آن‌ها را به گره‌های اصلی وابسته می‌کند.

۲. مزایای استفاده از قیدهای تنگ

• مدل‌سازی اتصالات: این قیدها جایگزینی ساده‌تر برای مدل‌سازی جزئیات فیزیکی چسب یا جوش هستند و صرفاً وجود اتصال را نشان می‌دهند.
• اتصال مش‌ها: محدودیت‌های تنگ امکان اتصال اجزایی که با چگالی‌های مش (Mesh Densities) متفاوت مش‌بندی شده‌اند را فراهم می‌آورد. این امر به‌ویژه زمانی مفید است که هندسه‌های بسیار متفاوت (مانند نازک و ضخیم) به یکدیگر متصل می‌شوند. Abaqus به‌طور خودکار این قیدها را در صورت همپوشانی مش‌های مختلف در یک قطعه ایجاد می‌کند.

۳. مثال سازه ساندویچی (Sandwich Structure)

برای نمایش قیدهای تنگ، از یک سازه‌ ساندویچی استفاده می‌شود:

• ساختار: این سازه از دو صفحه نازک و یک هسته ضخیم بین آن‌ها تشکیل شده است.
• تمرکز تحلیل: هدف این آموزش بر فرآیند استفاده از قیدهای تنگ برای اتصال صفحات به هسته است، نه بر روی ابعاد دقیق یا تحلیل مکانیکی سازه. قیدهای تنگ تضمین می‌کنند که حرکت صفحات نازک با هسته ضخیم در سطح مشترک آن‌ها هماهنگ باشد.

---

کلمات کلیدی

Abaqus، قید تنگ، Tie Constraints، اتصال مکانیکی، جوش، چسبندگی، سازه ساندویچی، مش‌بندی